Author: Paweł Sikora

Pucharowy Hutnik

Posted on by Paweł Sikora

18 lipca (czwartek)

Co za zbieg okoliczności. Rezerwy Hutnika Warszawa, na którego obiekcie trenujemy, będą naszym rywalem w Pucharze Polski. Rywale awansowali do klasy A, wygrywając rozgrywki w grupie Warszawa IV (tabelę zobaczysz TUTAJ). Znajdziesz nas w parze numer 28.

Mecze II rundy zaplanowano 21 sierpnia. Już wiadomo, że jeśli wyeliminujemy Hutnika II, trafimy na lepszą drużynę z pary 14. (KS Zaborowianka Zaborów lub UKS Tarczyn).

Ubiegłoroczny start był dla nas najlepszy w historii: najwyższa wygrana (9:0), pierwsze wygrane karne, pierwszy awans do III rundy, pierwszy występ w IV rundzie, na rozkładzie dwaj rywale z rozgrywek MZPN (klasa B i liga okręgowa).

Reprezentacja Dziennikarzy w Pucharze Polski (25 meczów i 10 awansów):

2007 AON Rembertów (klasa A) 1:2 (po dogrywce)

2008 Białołęka II (klasa B) 1:3

2009 Wisła Jabłonna (klasa A) 0:4

2010 Wisła Jabłonna (klasa A) 0:3

2011 Niebieska Wiodąca Moc (niezrzeszeni) 4:1, Świt II Nowy Dwór Mazowiecki (klasa A) 2:3

2014 KS Twoja Stara Legionowo (niezrzeszeni) 7:3, Przyszłość Włochy (LO) 1:7

2015 Wicher Kobyłka (klasa A) 1:3 (zmieniony na walkower 0:3)

2016 KS Konstancin II (klasa A) 1:3

2017 Wisła Jabłonna (klasa A) 2:3

2018 Legion Warszawa (klasa A) 2:0, Agape Warszawa (klasa okręgowa) 2:4

2019 Młoda Ochota (niezrzeszeni) 4:2, AKS Zły (klasa A) 2:6

2020 Juland Domki (niezrzeszeni) 8:0, Mazur Karczew (juniorzy) 0:6

2021 Liga Bobra Proteam ALS (niezrzeszeni) 3:0, Mazur II Radzymin (klasa B) 2:2, karne 3:4

2022 A.D.S. Scorpion’s (niezrzeszeni) 7:0, PRO Warszawa (klasa B) 0:2

2023 SWPS Warszawa (niezrzeszeni) 9:0, Sokół Kołbiel (klasa B) 2:0, STF Champion Warszawa (LO) 3:3, karne 4:1, Grom Warszawa (LO) 1:9

/spa/

Bo „Kociów” jest dwóch!

Posted on by Paweł Sikora

Nidzica, 15-16 czerwca (sobota)

Nidzica – w takich okolicznościach przyrody nawet porażkę przyjęliśmy z uśmiechem na twarzy. No, może nie zaraz po końcowym gwizdku, ale już pół godziny później. A zabolała! Gdy się prowadzi tuż przed końcem 3:2, a schodzi z wynikiem 3:5 (dwa gole w doliczonym czasie gry) to ciężko powstrzymać negatywne emocje.

Ale szukajmy pozytywów. Takim bez wątpienia był występ kolejnego rodzinnego duetu: ojciec i syn. Wcześniej mieliśmy występy Błoński Family, Tuzimek Family, Sołdan Family, czy na siatkonodze Romer Family. Teraz przyszedł czas na Michała i Janka Kociębów. Zagrali pierwszy raz ramię przy ramieniu i zagrali koncertowo. Janek zdobył pierwszego gola, Michał nie chciał być gorszy i też posłał piłkę do siatki rywali. Bramka nr 3 to przepiękne, techniczne uderzenie Patryka Bieńkowskiego dające nam wspomniane prowadzenie 3:2 w samej końcówce.

Dodajmy, że Reprezentację Dziennikarzy wspomógł swoimi nogami i doświadczeniem nasz stary (proszę nie brać tego dosłownie) druh z Irlandii – Tomasz Bastkowski, który zjechał w rodzinne strony i był jednym z organizatorów całego zamieszania. Z kolei rywali poprowadził do boju Ryszard Soliwoda.

A zamieszanie było potworne, bowiem po zakończeniu naszego spotkania do boju w najważniejszym spotkaniu sezonu klasy okręgowej grupy warmińsko -mazurskiej II stanął miejscowy Start. Stawką był awans do IV ligi i gospodarze swej szansy nie przegapili. Jak na Start przystało, strzelali bramki w zasadzie od pierwszej akcji meczu. To była „warmińsko – mazurska masakra piłą futbolową”. Skończyło się na 9:1, a rywale (Czarni Rudzienice) mogli być zadowoleni, że uniknęli „dwucyfrówki”. Zaś o fecie mistrzowskiej jeszcze długo będzie się opowiadać w Nidzicy przy wieczornym ognisku!

źródło: 90minut.pl

Podczas wspólnej zabawy już nie było panów burmistrzów (Jacek Kosmala) pań i panów dyrektorów Urzędu Miejskiego (Joanna Dobroń, Artur Pacuszka), szefów MOSiR-u (Paweł Koziński) czy Nidzickiego Domu Kultury (Krzysztof Żukowski). Tym niemniej wszystkim serdecznie dziękujemy za wspaniałe przyjęcie i świetną organizację naszego pobytu w przepięknej Nidzicy.

Gdzie najlepiej ukoić nerwy po bolesnej porażce? Oczywiście na łonie natury. A tutejsze okolice to jedna z najładniejszych „miejscówek” w kraju. Urocze mazurskie miasteczko, pełne niezwykle życzliwych ludzi ze świetnymi obiektami sportowymi, wartym zwiedzenia zamkiem krzyżackim i znajdującym się nieopodal niesamowitym rezerwatem przyrody „Źródła Rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy”.

To był właśnie program drugiego dnia naszego pobytu. A w zasadzie jeszcze nocy, bowiem to właśnie w zamkowych „komnatach” złożyliśmy nasze zmęczone meczem (i fetą) kości. Poranną wyprawę w knieje, w poszukiwaniu źródeł Łyny ubarwił nam fantastyczny, nietuzinkowy przewodnik (dowcip połączony z encyklopedyczną wiedzą) – Władysław Nowosielski.

Dużą atrakcją była także wizyta w Miodosytni – Miody Nidzica. Poznaliśmy skomplikowany proces powstawania i leżakowania (nawet po 15-20 lat i więcej) tego szlachetnego trunku. Pszczoły z okolic Nidzicy należą do najbardziej zapracowanych w kraju. Ich miód w połączeniu z krystalicznie czystą wodą, daje, w procesie fermentacji, trunek, który jest chlubą i wizytówką całej okolicy. I nie wiemy tego wyłącznie z opowieści….

Reprezentacja Dziennikarzy – Start Nidzica Oldboje 3:5. Gole: Jan Kocięba, Michał Kocięba i Patryk Bieńkowski

RD: Tomasz Zubilewicz, Marcin Lepa, Daniel Olkowicz, Cezary Olbrycht, Jan Kocięba, Michał Kocięba, Marcin Papierz, Patryk Bieńkowski, Piotr Przybysz, Jacek Kowalski oraz gościnnie Tomasz Bastkowski

/cez/

Romer zapewnia: Nie odwieszam butów na kołek

Posted on by Paweł Sikora
– Oczywiście, wolałbym, żebyśmy wygrali, ale z drugiej strony w tych meczach było tyle zwycięstw, głównie dzięki kolegom, że jak przy takim jubileuszu zdarzyła się porażka, to nic strasznego – mówi Adam Romer, który w przegranym 5:6 sparingu z drużyną Radców Prawnych rozegrał 200. mecz w barwach Stowarzyszenia.
Spotkanie przy sztucznym świetle w poniedziałkowy wieczór, na legendarnym „Wembley” w Parku Skaryszewskim, było wyjątkowo kameralną areną do uczczenia jubileuszowego występu Adama w naszej ekipie, posiadającej wybitnie eklektyczny styl gry. I starcie z Radcami Prawnymi potwierdziło, że na boisku prezentujemy futbol mający swe źródło w różnych doktrynach.
Do przerwy prowadziliśmy 3:0 po bramkach Jana Błońskiego, Aleca Schwartzmana i Jacka Kowalskiego. Wszystkie padły po znakomicie rozegranych akcjach, a „Kowal” potwierdził, że piłka szuka go w polu karnym jak magnes. Nasz zespół praktycznie nie pozwolił rywalom na nic, bardzo dobrze operował piłką i tworzył akcje złożone z wielu podań. Niestety, nie udało się podtrzymać tej dominacji po przerwie, choć przez długi czas zachowaliśmy wysokie prowadzenie, dzięki trafieniom Mikołaja Kruka na 4:0 i Schwartzmana na 5:2. Szczególnie bramka Mikołaja zasługuje na osobne zdanie, bo wpadła po rewelacyjnym podaniu Schwartzmana z lewej strony i idealnym wyjściu do piłki oraz zimnej krwi samego strzelca. Jednocześnie dało się odczuć, że im bliżej było końca, tym utrzymywanie się przy piłce stawało się dla nas trudniejsze. I coś, co przez długi czas wydawało się nie do pomyślenia, stało się faktem. Przegraliśmy 5:6. Zaważyły na tym błędy w obronie przy licznych stałych fragmentach gry. Dawaliśmy rywalom zbyt dużo swobody przy dośrodkowaniach, co kończyło się bramkami. Natomiast trzeba podkreślić, że arbiter nam nie pomógł, bo rzut karny, po którym straciliśmy jedną z bramek, był wybitnie „z kapelusza”.
Nawiasem mówiąc, w kuluarach krążyła informacja, że sędzia orzekł na koniec remis. I ten mecz rzeczywiście powinien co najmniej zakończyć się takim wynikiem. Kilkukrotnie obijaliśmy poprzeczkę, a doskonałą okazję do strzelenia gola w końcówce miał Piotr Kwiatkowski, któremu piłkę idealnie wyłożył Robert Błoński, ale 40-latek strzelił na wiwat.
Sytuację w drugiej połowie miał też Adam Romer, który jubileusz o mało co, a okrasiłby bramką po widowiskowej szarży w polu karnym. Tutaj można mówić o pechu, bo całą akcję przy linii bocznej oglądali jego najbliżsi. – Z tym „o mało” to źle powiedziane (śmiech). Robiłem, co mogłem, żeby podać Jaśkowi. Ale nie, nie rozpamiętywałem wieczorem tej sytuacji – stwierdził Adam, który debiutu w drużynie, co prawda, nie pamięta, lecz przywołuje w ogóle mecz, od którego „wszystko się zaczęło”. – To było spotkanie z Austrią w Wiedniu, na które nie pojechałem, bo Magda trafiła do szpitala z powodu problemu z nerkami. Dostaliśmy strasznie, przegraliśmy 0:5 czy 0:6. To było przy okazji eliminacji Euro 2004, a stowarzyszenie założyliśmy rok później – wspomina.
W przyszłym roku Adam wspólnie z resztą ekipy, będzie obchodzić kolejny jubileusz, czyli 20-lecie istnienia drużyny. Także pod tym względem liczby Reprezentacji Dziennikarzy są imponujące. – Najważniejsze, że było miło spędzić czas przez tych dwieście meczów. Nie sądziłem, że to tyle będzie trwało i że będzie tak fajna zabawa. I niech to trwa. Oczywiście całkiem butów na kołek nie odwieszam, ale raczej, jak „Gilar”, coraz częściej będę wchodzić na stałe fragmenty gry – podsumowuje.
Reprezentacja Dziennikarzy – Radcy Prawni 5:6 (0:3). Bramki: J. Błoński (1:0), Schwartzman (2:0), Kowalski (3:0), Kruk (4:0), Schwartzman (5:2).
Bramkarze: Grzegorz Jędrzejewski, Witold Fedorczyk.
Obrońcy: Mariusz Walkiewicz, Adam Romer, Marek Furjan, Jacek Chodkiewicz, Piotr Przybysz, Marek Skalski, Żelisław Żyżyński i Piotr Kwiatkowski.
Pomocnicy i napastnicy: Alec Schwartzman, Marcin Pawłowski, Patryk Bieńkowski, Michał Kocięba, Patryk Drewnowski, Jan Błoński, Mikołaj Kruk i Robert Błoński.
/Kwiatson Jr/

Z SEMP-em na czwórkę z plusem

Posted on by Paweł Sikora

Przyspieszony śmigus – dyngus

Posted on by Paweł Sikora

Zabrze, 23 marca (sobota)

Przed meczem z Reprezentacja Śląska Oldbojów nad Arena Zabrze przeszła ulewa, który przemoczyła nas do suchej nitki, ale to było nic, bo później spadł grad… To był grad goli do naszej bramki

Mistrzowie Polski oldbojów, u których roiło się od byłych reprezentantów Polski (Ireneusz Jeleń, Adrian Sikora, Ryszard Czerwiec) – zrobili nam tydzień przed Wielkanocą niezły śmigus-dyngus, lejąc ile wlezie.

I nie pomogły nam nawet „posiłki” w postaci Mariusza Śrutwy i Marka Żelechowskiego, którym dziękujemy za wsparcie.

Gratulujemy rywalom wysokiej wygranej (8:0). To było dla nas super doświadczenie (mimo, że dość bolesne) zagrać przeciw tak znakomitemu zespołowi, na takim stadionie. Dziękujemy serdecznie Pani Prezydent Miasto Zabrze Małgorzata Mańka-Szulik za zaproszenie i jak zawsze niezwykle serdeczne przyjęcie.

foto Paweł Janicki

RD: Prus – Walkiewicz, Kocięba, Marek Żelichowski, Olkowicz – Bieńkowski, Pawłowski, J. Błoński, Papierz, R. Błoński, Mariusz Śrutwa oraz Tomasz Zubilewicz, Andrzej Kacprzak, Fedorczyk i Partum

/mk/

 

Przed Zabrzem, bez miłosierdzia

Posted on by Paweł Sikora

Drugie miejsce w Pucharze Stanleya

Posted on by Paweł Sikora
4 lutego (niedziela), Key West (USA)
Key West to dziwne miejsce. Południowy koniec Ameryki, turystyczne miasteczko gdzie Ernest Hemingway pisał i mieszkał, skąd widać brzeg Kuby, a tysiące Amerykanów przyjeżdżają na wakacje przez cały rok. Malutka wyspa jest symbolem USA, więc nie mogło i nas tam zabraknąć.
Po morderczym zgrupowaniu w Pompano Beach na Florydzie, ruszyliśmy dwoma samochodami na mecz z miejscowa drużyną Southernmost SC, prowadzoną przez legendę florydzkiej piłki, byłego gracza Stali Mielec – Stanleya Matysika.
– Panowie, miało być towarzysko, ale oni zrobią wszystko żeby nas pokonać – zapowiedział nasz kapitan Filip Surma, dzięki staraniom którego doszło do tego meczu.
Po ponad pięciu godzinach podróży przez archipelag Florida Keys dotarliśmy na miejsce, a tam czekało na nas nowiutkie boisko nad brzegiem oceanu, flagi, hymny i przeciwnicy, z których najstarszy miał… 34 lata. Kompaktowa obrona, serducho i bardzo dobrze spisujący się w bramce Dominik Lutostański sprawili, że do przerwy było 2:3 i to po bardzo kontrowersyjnym rzucie karnym dla przeciwników.
Po przerwie dwukrotnie młodsi Amerykanie nas zabiegali i skończyło się 3:7. Na pocieszenie hat-tricka po pięknych golach skompletował Marcin Papierz. Co ciekawe, wszystkie bramki strzelił po asystach grającego z nami gościnnie byłego trenera Sparty Praga Joshuy Schirmera.
RD – Southernmost SC 3:7 (2:3). Gole: Papierz 3
RD: Lutostański (Jędrzejewski) – Lepa, Surma, Sołdan, Gilarski, Schirmer, Papierz, Kwiatkowski, Olbrycht, Błoński i Remplewicz
/max/

Nawet polonijna gościnność ma swoje granice

Posted on by Paweł Sikora

28 stycznia (niedziela) Waldwick, New Jersey (Stany Zjednoczone)

W USA doświadczamy niezwykłej gościnności środowiska polonijnego, jednak z jednym wyjątkiem… Podczas 18. Memoriału Kazimierza Górskiego w Superdome Sports w Waldwick (New Jersey) gospodarze już tak gościnni nie byli.

Wyszliśmy z grupy z drugiego miejsca i w ćwierćfinale trafiliśmy na drużynę Zjednoczenie Polaków w Ameryce. Bardzo wyrównany mecz zakończył się wynikiem 2:2 i serią rzutów karnych, w której musieliśmy uznać wyższość rywala.

Turniej stał na wysokim poziomie zarówno pod względem sportowym, jak i organizacyjnym. Na boiskach była twarda, męska walka. Jest mały niedosyt, choć drużyna walczyła dzielnie i możemy być z siebie dumni. Małym pocieszeniem mogą być też 2 bardzo ładne bramki, które z dystansu zdobył Marcin Papierz. W obu przypadkach piłka najpierw odbiła się od poprzeczki. Podobno ma je pokazać amerykańska telewizja.

Gratulacje dla wszystkich – największe dla organizatorów z Piotrem Gołąbkiem na czele (na zdjęciu poniżej w środku).

RD –  Stal Mielec Nowy Jork 0:1

RD – Polonia Wellington 1:1 (M. Papierz, asysta M. Lepa)

RD – Zjednoczenie Polaków w Ameryce 2:2 (F. Surma, asysta M. Papierz, M. Papierz, asysta F. Surma), karne 3:4

/mp/

Biegamy w Polsce i na świecie

Posted on by Paweł Sikora
Warszawa i Nowy Jork 28 stycznia (niedziela)

Zgodnie z tradycją, koniec stycznia to czas naszego zaangażowania w Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. Ze względu na wyjazd do USA na Memoriał Kazimierza Górskiego (więcej o tym TUTAJ) nasze tegoroczne aktywności były jednak niestandardowe.

Turniej piłkarski rozegraliśmy tydzień przed oficjalnym finałem, wygrywając imprezę „Dla WOŚP na Bielanach” (o tym TUTAJ).
Teraz skupiliśmy się na bieganiu. Korzystając z okazji, dosłownie potraktowaliśmy hasło biegu ulicznego, który od kilku lat jest organizowany jako impreza towarzysząca finałowi Orkiestry.
„Biegamy w Polsce i na świecie” to idealny opis naszej niedzieli. Część w Warszawie (wokół  Stadionu Narodowego, Mostem Świętokrzyskim i w okolicach Centrum Nauki Kopernik), a część w Nowym Jorku (ścieżkami kultowego Central Parku) przebiegła 5 km w szczytnym celu.
Cały dochód z biegu (w tym nasze opłaty startowe) jest przeznaczony na zakup pomp insulinowych dla ciężarnych kobiet z cukrzycą.
/mw/

Wielkie Jabłko z pierogami

Posted on by Paweł Sikora
Nowy Jork (27 stycznia)
W mieście zdominowanym przez wieżowce i żółte taksówki, skrawek zieleni jest wart miliony dolarów, a sobota wydaje się być idealnym dniem by poznać legendarny Central Park i inne nowojorskie punkty obowiązkowe.
Nowy Jork – tu się oddycha. Pod warunkiem, że opuścisz miejską dżunglę i udasz się do najsłynniejszego parku miejskiego świata. Wycięty od linijki prostokąt o powierzchni 3400 metrów kwadratowych daje nowojorczykom wytchnienie od ulicznych korków i spoglądających na Ciebie drapaczy chmur. Sprawdziliśmy to!
Na spacerze był moment na „Imagine”, bo w bezpośredniej okolicy Central Parku znajduje się budynek w bramie którego zastrzelono słynnego Beatlesa.
Kolejnymi punktami wycieczki było nabrzeże rzeki Hudson, fontanna przy Lincoln Center (znana z filmu Johny Wick), a na deser…lunch na Greeenpoincie, w legendarnym „Pierożku” – który jest jedyną polską restauracją w USA docenioną przez „Michelin”.
A co wieczorem? Słynna Madison Squere Garden, NHL i mecz Rangersów z Vegas Golden Knights. Taka to była sobota w New York City.
Czy da się zwiedzić to miasto pieszo? Nie, ale próbowaliśmy!
/Grzegorz Jędrzejewski/